โรคร้ายของเฟอเรท

1.ภาวะฮอร์โมนเป็นพิษในเฟอเรท หรือ  (Estrogen Toxicity in Ferrets)

สาเหตุ เกิดการการที่เฟอเรทไม่ได้รับการผสมพันธุ์ซึ่งเกิดขึ้นได้ทั้ง ในเฟอเรทเพศผู้และเพศเมีย สามารถเกิดขึ้นได้แม้จะมีอาการพร้อมผสม พันธุ์ครั้งแรก นอกจากนี้อาจจะเกิดจากความผิดปกติจากภายในร่างกายของเฟอเรทจากการหลั่งฮอร์โมนโดยส่งผลต่อร่างกายคือทำให้เกิดภาวะ โลหิตจางหากไม ได้รับการผสมพันธุ์ จะทำให้เจ็บป่วยถึงตายได้โดยเฉพาะเฟอเรทเพศเมีย

อาการ: มีอาการบวมของอวัยวะเพศคล้ายพร้อมผสมพันธ์ต่อเนื่อง,ขับถ่ายมีเลือดปน,ตัวเหลืองซีด,ขนร่วงตามตัว,ท้องบวม,บางตัวถ้าป่วย ขั้นรุนแรงจะมี ผื่นขึ้นตามตัวและหากไมได้รับการรักษาจะทำให้ถึงตายได้ 

การป้องกัน+รักษา: 

1.การทำหมันเฟอเรท โดยเฉพาะผู้เลี้ยงที่เลี้ยงเฟอเรทเพียงตัวเดียว

2.การให้เฟอเรทได้รับการผสมพันธุ์ มีลูกโดยเมื่อมีอาการพร้อมผสมพันธุ์

2.โรคไข้หัดสุนัขในเฟอเรท 

สาเหตุ :โรคไข้หัดสุนัขในเฟอเรทเกิดจากเชื้อไวรัส ใน ตระกูล Paramyxoviridae เช่นเดียวกันกับในสุนัข สามารถ ติดต่อได้ทาง อากาศ และการสัมผัสโดยตรงเช่น การเลี้ยงรวมกับ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดอื่นที่เป็นพาหะของโรค หากพบว่าเฟอเรทป่วยมี อาการคล้ายดังที่กล่าวมาแล้ว ควรแยกออกจากตัวอื่นและสัตว์เลี้ยงชนิด อื่นโดยเฉพาะสุนัขเพราะสามารถติดต่อกันได้

อาการ: เซื่องซึม เบื่ออาหาร มีไข้ อาจจะมีการไอ  และมีปัญหาทางระบบทางเดินหายใจ

มีน้ำมูกเขียวข้น มีไข้ ร่วมกับ มีปัญหากระจกตาอักเสบ บางรายมีปัญหาทางระบบประสาทร่วมด้วย ผิวหนังตกสะเก็ดคล้ายรังแค

ผิวหยาบมีสะเก็ด ทั่วลำตัว ที่อุ้งมือ และอุ้งเท้าจะมีแผ่นสะเก็ดเปลือกแข็งหนาสีเหลือง และสามารถพบการหนาตัว ของฝ่าเท้า กับบริเวณจมูกได้  ไม่มีการรักษาที่เฉพาะ เจาะจง มีแต่การรักษาเพื่อพยุงอาการเท่านั้นเฟอเรทที่เป็นมีโอกาสเสียชีวิตสูงมาก 

การป้องกัน: สามารถทำได้โดยการทำวัคซีนไข้หัดสุนัข การทำวัคซีนจะ เริ่มทำครั้งแรกเมื่ออายุ 6-8 สัปดาห์ และซ้ำอีกครั้งเมื่อ อายุ 10-12 สัปดาห์ หลังจากนั้นให้วัคซีนอีกปีละครั้ง 

ในประเทศไทยยังไม่มีวัคซีนเฉพาะของเฟอเรท และวัคซีนของสุนัขอาจทำให้ เฟอเรทแพ้วัคซีนได้

( การทำวัคซีนในเฟอเรทควรปรึกษาสัตวแพทย์ที่ชำนาญเพื่อลดอัตราเสี่ยงใน การแพ้วัคซีน )

3. โรคมะเร็งลำไส้ในเฟอเรท

สาเหตุ: เกิดจากความผิดปกติในร่างกายที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรม,อาหารที่ มีสารก่อมะเร็ง

อาการ: มีอาการบวมในช่องท้องเมื่อคลำบริเวณท้องจะสามารถจับได้เป็น ก้อนๆ บางตัวอาจจะมีอาการแทรกซ้อน เช่น ถ่ายมีเลือดปน  เดินผิดปกติ ตัวเหลืองซีด เป็นต้น

การรักษา: การผ่าตัดก้อนเนื้อร้ายออกและอาจจะมีการทำเคมีบำบัดร่วม

4. โรคขนหางร่วงจาก เชื้อราที่ผิวหนัง บริเวณหาง 

อาการขนหางร่วงของเฟอเรทบอกได้ถึงอาการเจ็บป่วยหลายๆอย่างเฟอเรท 

เมื่อผู้เลี้ยงพบว่าเฟอเรทมีอาการดังกล่าวจึงควรพบสัตวแพทย์เพื่อทำการรักษา โรคตามอาการที่ถูกต้อง

สาเหตุ : 

   เกิดจากการขาดการดูแลความสะอาดกรงและสภาพแวดล้อมโดยรอบ ที่ผู้เลี้ยงอาจจะรองพื้นกรง

ด้วยผ้าหรือพรม เมื่อเฟอเรทขับถ่ายจะเกิดการหมักหมมของเชื้อโรค  หรือบางครั้งการเล่นน้ำในถ้วย

ของเฟอเรทเองก็ทำให้ตัวเปียก ทำให้เกิดเชื้อรากินบนผิวหนังทำให้ขน บริเวณนั้นหลุดร่วง

ข้อสังเกตุ : บริเวณผิวหนังที่เป็นเชื้อราจะมีรอยแดงหรือตกสะเก็ด เป็นขุยแห้งๆ อาจจะมีสีน้ำตาลหรือดำ  หากเป็นรอยนูนแดงจะ เป็นอาการของโรคเรื้อนซึ่งใช้เวลาในการรักษาที่ยาวนานมาก

การรักษา : ควรทำความสะอาดบริเวณผิวหนังที่เป็นเชื้อราด้วย 

แชมพูขจัดเชื้อรา (ใช้ของคนได้) ฟอกทิ้งไว้ประมาณ 2-3  นาที แล้วล้างออกด้วยน้ำสะอาด

จากนั้นใช้ผ้ากอซรูดเช็ดบริเวณหางการเช็ดจะช่วยผลัดเซลล์ผิวหนังที่ตาย แล้วออกได้ 

จากนั้นใช้ครีมทารักษาเชื้อราสำหรับสัตว์(Miconazol Cream) พอก ไว้ ระหว่างที่พอกควรเล่น

กับเฟอเรทเพื่อไม่ให้เฟอเรทเลียยาที่หางออกการฟอกแชมพูทำสัปดาห์ ละ 2 ครั้งเพื่อป้องกันผิวหนังแห้งจนเกินไปใช้ระยะเวลารักษา ประมาณ 1 -4เดือน ในบางรายสัตวแพทย์อาจจ่ายยารักษาเชื้อราใน รูปของยาทาน

การฝึกเฟอเรทใช้ห้องน้ำ

ปกตินั้น เฟอเรทจะถ่ายที่เดิมเป็นนิสัย

ทำให้การฝึกใช้ห้องน้ำสำหรับเฟอเรทนั้นเป็นเืรื่องค่อนข้างง่าย

โดยห้องน้ำกระต่ายนั้นสามารถนำมาใช้แทนกันได้

การฝึกทำได้โดยการเก็บของเสียที่เฟอเรทถ่ายไว้ด้วยกระดาษชำระ จากนั้นวางไว้ใต้ตระแกรงห้องน้ำ

แล้วเช็ดจุดเดิมที่เฟอเรทถ่ายให้สะอาด โดยปกติจะใช้เวลาฝึกประมาณ1-2วัน

ตัวผมเองหลังจากที่เช็ดเสร็จ

ผมใช้น้ำยากลบกลิ่นของสัตว์เลี้ยงฉีดเข้าไปที่จุดเดิมที่มันถ่ายไว้

ครั้งเดียวก็เปลี่ยนที่ถ่ายมาใช้ห้องน้ำแล้วล่ะ

สีของเฟอเรท

สีของเฟอเรทนั้นมีสีหลักๆอยู่4สีคือ

เซเบิ้ล ซิลเวอร์ อัลบิโน และ ดาร์กอายไวท์

ในขณะที่ แพทเทิร์นนั้นมีอยู่มากมายหลายประเภท

เช่น แพนด้า(หัวสีขาวไปจนถึงคอ)

ชินเนม่อน(ขนชั้นนอกสีน้ำตาล ขนชั้นในสีครีม)

มิท(มีสีขาวลักษณะคล้ายถุงเท้าที่ขา) และอื่นๆมากมาย

Sable
ขนชั้นนอกจะเป็นสีน้ำตาล ขนชั้นในมีลักษณะสีครีมจนถึงสีขาว ดวงตาจะสีน้ำตาลถึงใกล้เคียงดำและจมูกสีน้ำตาล ดำด่างๆ หรือ จมูกชมพูลาย T
ส่วน Black Sable แบลคเซเบิ้ล สีขนจะมีลักณะสีน้ำตาลเข้มจนถึงดำ มีขนสีครีมหรือขาวเป็นขนชั้นใน

Silver 

สีนี้จะมีเฉดสีที่แตกต่างกันมากมาย เช่น Medium Silver หรือ Dark Silver บางตัวจะมีขนชั้นนอกเป็นสีขาวในขณะที่ทุกส่วนบนร่างกายเป็นออกเป็นสีเงิน สีซิลเวอร์บางตัวยังดูสับสนกับ ดาร์กอายไวท์ เพราะบางตัวนั้นเป็นสีขาวทั้งหมดยกเว้นส่วนหางของมัน โดยที่มีขนชั้นนอกบางส่วนเท่านั้นที่เป็นสีเงิน เฟอเรทสีSilverนั้นจะไม่มีหน้ากากบนในหน้า แต่ก็มีบ่อยครั้งที่มีลักษณะเป็นรอยด่างสีเงินบริเวณดวงตา

Albino

ขนทั้งหมดจะเ้็ป็นสีขาว ซึ่งเกิดจากยีนส์ผิดปกติ(สีเผือก) ดวงตาจะเป็นสีแดงหรือชมพูเข้ม

Dark Eyed White (DEW)

ขนทั้งหมดจะเป็นสีขาวทั้งหมด เช่นเดียวกับ Albino แต่จะมีดวงตาสีดำหรือน้ำตาล

Credits:

http://ladyf3lin.blogspot.com/

http://www.hugawoozel.com/

การจัดสถานที่เลี้ยงเฟอเรท

เฟอเรทสามารถปรับตัวเข้ากับทุกสภาวะได้ดีแม้ในพื้นที่จำกัด

อย่างอพาร์ตเม้นท์ก็สามารถเลี้ยงเฟอเรทได้

หรือในพื้นที่ซึ่งมีความคล้ายคลึงธรรมชาติ

เฟอเรทสามารถยู่ที่ไหนก็ได้

แต่ต้องมีพื้นที่ในการเดินเล่น กระโดด มีโพรงหรือท่อให้มุดเล่น

ไม่ควรเลี้ยงในสถานที่มีน้ำขังหรือแหล่งที่มีขยะหรือสิ่งปฏิกูล

และไม่เลี้ยงในที่เสี่ยงอันตราย

เช่น ที่สูงเพราะอาจพลัดตกลงมาได้รับบาดเจ็บได้

หรือสถานที่เสียงดังมากจนเกินไป

จะเป็นการรบกวนเฟอเรทมากจะทำให้เกิดอาการเครียดได้

การเลี้ยงเฟอเรทนั้น สามารถเลี้ยงในกรงก็ได้ หรือจะเลี้ยงแบบปล่อยก็ได้

การเลี้ยงแบบปล่อย

ควรเป็นสถานที่ที่มีอากาศถ่ายเทได้สะดวก อากาศไม่ร้อนอบอ้าว

ไม่จำเป็นต้องมีเครื่องปรับอากาศก็สามารถอยู่ได้

ข้อสำคัญคือผู้เลี้ยงควรตรวจดูว่าสถานที่นั้นมีความปลอดภัย

ไม่มีสัตว์อื่นๆทีเป็นอันตรายต่อเฟอเรท

ไม่มีเป็นพื้นที่รกหรือมีผุ่นมาก ไม่อยู่ใกลัอุปกรณ์ไฟฟ้า

ควรเลี้ยงในบ้านเพื่อความสะอาดของขนเฟอเรท

หรือหากนำไปข้างนอกควรใช้สายจูง

เพื่อควบคุมการเดินของเฟอเรท

การเลี้ยงในกรง

การเลือกซื้อกรงควรเป็นกรงแสตนเลสเคลือบสนิมที่มีความทนทาน

เน้นความทนทานมากกว่าความสวยงาม

กรงควรมีกลอนหรือแม่กุญแจเพื่อป้องกันเฟอเรทเปิดกรงออกมาได้
ลูกกรงต้องไม่มีขนาดใหญ่หรือเล็กมากจนเกินไป
การจัดสถานที่การเลี้ยงในกรงอาจจะใช้กรงแบบหลายชั้น
มีโพรงหรือท่อให้ลอดไปมา มีเบาะให้นอนหรือผ้าให้มุดเล่น
ถ้ามีพื้นที่มากอาจะมีเปลให้นอน
ของเล่นต่างๆที่ให้ต้องไม่มีขนาดเล็กจนเกินไป
เพราะเฟอเรทอาจจะกลืนเข้าไปได้
ภายในกรงอาจจะปูพื้นด้วยขี้เลื่อยใช้ช่วยซับกลิ่นของเสียของเฟอเรท
มีห้องน้ำกระต่ายติดไว้ที่มุมเพื่อสะดวกต่อการทำความสะอาดกรง

 การเลี้ยงเฟอเรทในกรงจะเป็นการกำจัดพื้นที่ของเฟอเรทมากจนเกินไป

ผู้เลี้ยงจึงควรปล่อยให้เฟอเรทได้ออกมาวิ่งเล่นอยู่เสมอ

เพื่อให้ได้ออกกำลังกายและสร้างความผ่อนคลายให้กับเฟอเรท

**กรงของเฟอเรทควรมีขนาดความถี่ระหว่างซี่กรงน้อยกว่า2นิ้ว

เพราะหากน้อยกว่านั้น เฟอเรทจะสามารถมุดออกจากกรงได้ด้วยตนเอง

(ข้อมูลบทความจาก Thailand Ferret Club)